Kurkumina kontroluje zakres zakażenia HPV

Kurkumina, żółto-pomarańczowy barwnik z bulw ostryżu długiego, wywiera hamujący wpływ na wirusa brodawczaka ludzkiego (ang. human papillomavirus, HPV), który powoduje raka szyjki macicy czy jamy ustnej.

Zespół dr. Aloka Mishry z Emory University po raz pierwszy odnotował wpływ kurkuminy na HPV i komórki raka szyjki macicy w 2005 r. Przeciwutleniacz spowolnił ekspresję HPV, co zasugerowało, że może kontrolować zakres infekcji.

Ponieważ liczba przypadków wywołanego HPV raka jamy ustnej rośnie, przetestowaliśmy identyczną hipotezę [również] na nowotworach tego rodzaju. Okazało się, że odkrycia są bardzo interesujące. Amerykanie ustalili, że kurkumina ogranicza ekspresję wirusa w zakażonych komórkach, zmniejszając stężenie czynników transkrypcyjnych AP-1 i NF-κB.

Autor: Anna Błońska

Źródło: EurekAlert! i kopalniawiedzy.pl

Kilka słów o kurkuminie i HPV z Wikipedii

Kurkumina (E100) – organiczny związek chemiczny zbudowany z dwóch reszt feruloilowych połączonych atomem węgla. Jest przeciwutleniaczem polifenolowym[5]. Stosowany jako żółto-pomarańczowy barwnik spożywczy; składnik m.in. przyprawy curry.

Strukturę związku zbadali w 1910 r. Stanisław Kostanecki, J. Miłobędzka i Wiktor Lampe[6].

Dopuszczalne dzienne spożycie w świetle zaleceń Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) wynosi 3 mg/kg masy ciała[7]. Obowiązujące w Polsce rozporządzenie Ministra Zdrowia z 2008 r. w wielu przypadkach nie nakłada ograniczeń ilościowych na stosowanie kurkuminy jako dodatku do żywności[8].

Kurkuminę otrzymuje się poprzez ekstrakcję kłączy ostryżu długiego (Curcuma longa), zwanego także kurkumą, rozpuszczalnikami[9].

Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV, Human Papilloma Virus) – wirus z rodziny papillomawirusów. Istnieje około 100 typów tego wirusa, z których część może być przyczyną łagodnych zmian w postaci brodawek na skórze, część powstawania łagodnych zmian w postaci kłykcin kończystych, a część nowotworów złośliwych, jak rak szyjki macicy i rak prącia.

Zakażenie HPV jest najczęstszą chorobą przenoszoną drogą płciową i większość ludzi przechodzi zakażenie HPV. U części osób zakażenie utrzymuje się co sprzyja rozwojowi raka głównie szyjki macicy, sromu, pochwy i ustnej części gardła. Raki związane z HPV stanowią 3,3 % zachorowań na raka wśród kobiet i 2 % wśród mężczyzn [1].

Budowa
Materiał genetyczny tego wirusa to DNA o wielkości około 8000 par zasad. Genom wirusa tworzą geny wczesne (E, early) oraz późne (L, late). Późne geny L1 i L2 są odpowiedzialne za syntezę białek otoczki, natomiast wczesne geny E1 i E2 odpowiadają za replikację genomu HPV. Onkoproteiny E5, E6 i E7 biorą udział w procesie nowotworzenia (transformacji nowotworowej). Białko E4 umożliwia interakcję z keratynami, co powoduje widoczny efekt w postaci zmian brodawkowych.
źródło: pl.wikipedia.org